Sam

Het communiceren met dieren wat ik tot nu toe zo vrijblijvend deed was leuk en boeiend. Tot nu toe waren het spontane contacten die ontstonden doordat ik dieren tegenkwam, maar steeds vaker kwam ik in contact met mensen die een probleem met een huisdier hadden.

Dit ging om problemen die bestonden uit veranderd en moeilijk gedrag zoals b.v. onzindelijkheid, agressie, angst, stress zichzelf kaal bijten enz. en die na controle bij de dierenarts geen aanwijsbare lichamelijke oorzaak leken te hebben.

Opvallend was dat in gesprek met het dier vaak bleek dat er een probleem lag bij de eigenaar of dat de eigenaar het dier niet begreep. Het dier reageerde hierop met gedrag dat door de eigenaar als ongewenst werd beschouwd.  Heel vaak is de eigenaar zich niet bewust dat zijn huisdier afwijkend gedrag kan gaan vertonen door de houding van de eigenaar. En dat gaat in de doorsnee gevallen niet omdat de eigenaar niet van zijn dier houdt (soms zelfs te veel), maar omdat de eigenaar niet begrijpt wat zijn dier wil zeggen.

Zo kreeg ik op een dag een telefoontje van Greet. Er waren grote problemen met haar hondje, een bastaard hondje dat tot kniehoogte kwam en sinds een jaar of drie bij Greet en haar man woonde. Ze hadden hem uit het dierenasiel gehaald. Het was een leuke hond om te zien, die met zijn krullende zwarte vacht een hoog aaibaarheidsgehalte had. Het was een vriendelijk en alert. Het was met name Greet die graag een hond wilde.

Sinds een half jaar was de hond die Sam heette steeds meer en feller gaan blaffen wanneer er aangebeld werd en er bezoek kwam. Het blaffen begon zich ook uit te breidden naar toevallige voorbijgangers die langs hun huis liepen. De buren begonnen te klagen en dat maakte Greet nerveus .Ze probeerde Sam te corrigeren door hem te waarschuwen als hij blafte en hem, als hij daar niet mee ophield (en dat deed hij niet) in de keuken te zetten, maar daardoor leek het gedrag van Sam alleen maar erger te worden. Wanneer Jacob, de man van Greet thuis was was Sam stukken rustiger en gezeglijker. Jacob en Greet kregen ruzie over het gedrag van Sam en Jacob vond dat wanneer Greet de hond niet aankon en er daardoor ruzie met de buren zou komen, Sam maar weg moest.

Dit was het moment waarop Greet contact zocht met mij. Ze was erg gehecht aan Sam en voelde zich ook veiliger met hem thuis, zeker sinds Jacob een half jaar geleden veel voor zijn werk in het buitenland moest zijn.  We maakten een afspraak.

Sam woonde in een leuk rijtjeshuis en toen ik aan kwam lopen hoorde ik al hoe Sam begon te blaffen.

Ik belde aan en het duurde even voor Greet opendeed. Ze had Sam eerst in de huiskamer opgesloten, zodat hij niet meteen tegen mij zou opspringen.

Dat was dan ook het eerste wat Sam deed, tegen mij opspringen toen ik de huiskamer binnenkwam. Hij blafte en deed luidruchtig, terwijl hij mij goed in de gaten hield. Ik ging zitten en negeerde Sam in eerste instantie, waardoor deze rustig werd.

Toen Sam rustig was, stelde ik me voor aan hem en vroeg hem iets te vertellen over de situatie.

Sam liet in beelden aan mij zien hoe hij het huis en zijn vrouwtje beschermde wanneer Jacob op reis was.

Jacob was voor Sam de roedelleider. Sam mocht Jacob graag. Jacob was zeer duidelijk in wat hij wel en niet wilde en straalde een grote zelfverzekerdheid uit. Hij bepaalde voor een groot deel de regels in huis en Sam wist precies waar hij aan toe was als Jacob er was.

Sam mocht Greet ook graag. Maar Greet was geen leider. Ze was een wat onzekere vrouw, die zich alleen thuis ook niet zo op haar gemak voelde. De regels die zij stelde aan Sam varieerde. De ene keer mocht hij dingen die hij de andere keer niet mocht.

Als Jacob er niet was moest iemand anders op het huis passen en op Greet vond Sam en hij zag dat als zijn taak was. En hij voerde deze met verve uit. Hij hield alles en iedereen in de gaten en liet met luid geblaf horen dat hij het huis bewaakte. Geen mens kon zomaar nog voorbij komen of aanbellen. Zo verdedigde hij zijn huis en zijn vrouwtje en probeerde indringers op een afstand te houden.

En Sam was trots op zijn taak en op hoe hij het uitvoerde.

In dit geval was het van belang om niet alleen uit te leggen aan Sam dat Greet en het huis niet op deze manier verdedigd hoefde te worden, maar ook om aan Greet uit te leggen dat zij daadkrachtiger moest optreden en laten merken dat zij de leider was als Jacob weg was. Dat betekende dat Greet aan de slag moest met haar eigen onzekerheid. Greet ging een cursus volgen met Sam waarin ze leerde hoe ze de leiding moest nemen. Ze ging naar de buren waar ze uitlegde wat ze ging doen met Sam en ze nam haar eigen onzekerheid onder de loep.

Na een half jaar belde ze me op. Sam was stukken rustiger geworden. Haar band met hem was door de cursus sterker geworden en de buren hadden geen klachten meer.